Adwent jest wyjątkowym czasem przeżywanym w Kościele, czasem oczekiwania i przygotowania do przeżycia Bożego Narodzenia.
Chrystus, który narodził się w Betlejem jest przedstawiany jako światło wschodzącego słońca,
przychodzi jako ten, który może wyciągnąć człowieka z ciemności.
„Wschodzące Słońce nas nawiedzi, by zajaśnieć tym, co w mroku i cieniu śmierci mieszkają„ Łk 1,78-79.
W Adwencie w dni powszednie (poniedziałek-piątek) roraty –
rano o godz. 6.30 i po południu o godz. 16.30.
W niedziele nie sprawuje się Mszy św. roratniej, a w sobotę roraty tylko o godz. 6.30.
Msza święta roratnia wzięła swoją nazwę od pierwszych słów antyfony na wejście: „Rorate coeli, desuper et nubes pluant justum„. Jest to modlitwa proroka Izajasza, błagająca Boga o rychłe przyjście Zbawiciela. Jest mszą wotywną o Najświętszej Maryi Pannie. Ta msza jest jednym ze znaków szczególnej obecności Maryi w okresie adewntu, gdyż to Ona oczekiwała Mesjasza w sposób szczególny. Przeżywała Ona adwent oczekiwania jako córka Izraela, jako Matka Pana Jezusa i jako Matka Kościoła, dlatego w czasie odprawiania Mszy św. roratniej zapala się dodatkową świecę, która symbolizuje Maryję – patronkę adwentowego oczekiwania. Roraty mają nam szczególnie przypominać Maryję, gdyż to Ona, podobnie jak jutrzenka wyprzedza wschód słońca, poprzedziła przyjście Światłości świata Jezusa Chrystusa.
